Ze względu na przebieg schorzenia, wyprysk (eczema) przebiegać może jako:
• Wyprysk ostry lub
• Wyprysk przewlekły

Wyprysk ostry zwykle przebiega w kilku fazach. W fazie pierwszej – rumieniowo-obrzękowej pojawia się rumień z obrzękiem skóry w miejscu narażonym na kontakt z alergenem. Następna jest faza wysiękowa, gdzie dochodzi do erozji powierzchni skóry i sączenia. W fazie strupienia wydzielina sącząca się z nadżerek zasycha na powierzchni skóry tworząc strupy. Następnie ma miejsce stopniowe oddzielenia i złuszczenia uszkodzonych warstw naskórka. Ostatnia jest faza gojenia, gdzie utrzymuje się rumień w miejscu wcześniejszych ostrych zmian zapalnych.
Obraz kliniczny wyprysku przewlekłego znacznie różni się od wyprysku ostrego. Przy długotrwałej ekspozycji na alergen skóra staje się pogrubiała, zaczerwieniona i łuszcząca się.

Przewlekłe alergiczne kontaktowe zapalenie skóry może być kontynuacją zapalenia ostrego, jednak nie zawsze musi być poprzedzone fazą ostrą. Przewlekły stan zapalny podtrzymywany jest przez powtarzany kontakt z alergenem.
 
W zależności od mechanizmu wywołania zmian skórnych wyróżniamy:
·       Alergiczny wyprysk kontaktowy
·       Niealergiczny wyprysk kontaktowy (z podrażnienia)  

Kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia występuje po przewlekłym narażeniu na łagodne działanie drażniące takie jak np. detergent (przewlekłe kontaktowe zapalenie skóry), jak i po krótkim narażeniu na silne działanie drażniące, takie jak np. kwas (ostre kontaktowe zapalenie skóry). Objawy przewlekłego kontaktowego zapalenia skóry z podrażnienia obejmują zwykle suchość skóry, rumień i łuszczenie. Po ekspozycji na czynniki silnie drażniące zwykle pojawia się intensywny rumień, obrzęk i pęcherze. Później mogą tworzyć się łuski.

Uszkodzenie skóry przez czynniki drażniące powoduje jej zwiększoną wrażliwość. Z tego powodu zapalenie skóry z podrażnienia i alergiczne zapalenie skóry często współistnieją ze sobą.

Alergiczny wyprysk kontaktowy rozwija się w wyniku reakcji alergicznej typu komórkowego
Najczęstsze czynniki wywołujące odczyny alergiczne to:
•       Chrom – skóra, zapałki, popiół, barwniki do materiałów, proszki do prania, farby wodne, oleje
•       Nikiel i kobalt – ozdoby, guziki, suwaki, podwiązki, klamki, armatura łazienek i kuchni
•       Guma- obuwie, ubrania, rękawice, kable
•       Barwniki- farby do włosów i rzęs, kosmetyki, ubrania, futra
•       Formalina- ubrania, niektóre szampony i kosmetyki
•       Tworzywa sztuczne
•       Kosmetyki zawierające różnego rodzaju substancje

Czynniki ryzyka

• Wiek. Młodsze osoby są bardziej podatne na alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, ponieważ układ odpornościowy młodszej osoby jest bardziej podatny na nadmierną reakcję niż układ odpornościowy osoby starszej.

• Powtórna ekspozycja. Pierwsze narażenie nie zawsze powoduje pojawienie się objawów. W przypadku alergicznego kontaktowego zapalenia skóry skóra osoby często mają kontakt z alergenem przez wiele lat, zanim pojawi się reakcja. Łagodne czynniki drażniące, takie jak detergent, wymagają częstej ekspozycji, aby spowodować kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia.

• Zawód. Ludzie pracujący w niektórych zawodach mają znacznie wyższe ryzyko zachorowania na kontaktowe zapalenie skóry. Pracownicy służby zdrowia, fryzjerzy, ludzie zajmujący się żywnością, barmani i mechanicy – to tylko kilka grup zawodowych mających zwiększone ryzyko.

• Płeć. Kobiety mają nieco wyższe ryzyko zachorowania na kontaktowe zapalenie skóry.

• Środowisko. Ekstremalne ciepło i zimno, a także bardzo wilgotne i bardzo suche środowisko zwiększają ryzyko.

W diagnostyce alergicznego kontaktowego zapalenia skóry wykorzystuje się testy płatkowe.
 
Leczenie wyprysku kontaktowego:
Niezwykle istotne jest unikanie substancji powodujących podrażnienie lub alergię - pacjent musi unikać przyczyny. Unikanie wszystkich substancji, które mogą wywołać zaostrzenie, może być trudne - jeśli nie niemożliwe - gdy osoba napotka te substancje w miejscu pracy. Dermatolodzy zwykle pomagają swoim pacjentom opracować strategię obchodzenia się z ekspozycją na alergeny i środki drażniące. Może to obejmować stosowanie kremu barierowego, noszenie rękawiczek. Leczenie obejmuje stosowanie środków zmiękczających skórę i nawilżających często w ciągu dnia, przyjmowanie doustnego leku przeciwhistaminowego w celu zmniejszenia świądu oraz stosowanie miejscowego kortykosteroidu lub inhibitora kalcyneuryny w celu zmniejszenia stanu zapalnego. W cięższych przypadkach można zastosować zabiegi fototerapii w celu stłumienia nadmiernej odpowiedzi immunologicznej. Jeśli dojdzie do infekcji, konieczne są antybiotyki. Jeśli kontaktowe zapalenie skóry utrzymuje się pomimo leczenia, przez krótki czas można zastosować doustne lub iniekcyjne kortykosteroidy w celu opanowania stanu zapalnego.