Zmiany chorobowe najczęściej lokalizują się na skórze głowy, za uszami lub na twarzy i można ją rozpoznać po obecności charakterystycznych żółtawych łusek na podłożu rumieniowym.
Lekarze nie znają jeszcze dokładnej przyczyny łojotokowego zapalenia skóry. Etiologia może być związana z drożdżakami, które występują na skórze lub nieprawidłową odpowiedzią układu odpornościowego. Szereg czynników zwiększa ryzyko wystąpienia łojotokowego zapalenia skóry, w tym: schorzenia neurologiczne i psychiatryczne, takie jak choroba Parkinsona i depresja, osłabiony układ odpornościowy, taki jak u biorców przeszczepów narządów i osób z HIV / AIDS, alkoholowym zapaleniem trzustki i niektórymi nowotworami, powrót do zdrowia po stresujących chorobach, takich jak zawał serca, niektóre leki.
Twój lekarz prawdopodobnie będzie w stanie określić, czy masz łojotokowe zapalenie skóry, badając skórę. Może również wykonać biopsję zmian, aby wykluczyć stany z objawami podobnymi do łojotokowego zapalenia skóry, w tym łuszczycę.
Twój lekarz prawdopodobnie zaleci wypróbowanie domowych środków, takich jak dostępne bez recepty szampony przeciwłupieżowe, przed rozważeniem środków na receptę. Jeśli domowe środki zaradcze nie pomogą, lekarz może zalecić Ci kremy, szampony lub maści zwalczające stany zapalne. Są skuteczne i łatwe w użyciu, ale należy ich używać oszczędnie. Stosowane przez wiele tygodni lub miesięcy bez przerwy mogą powodować efekty uboczne, takie jak ścieńczenie skóry. W leczeni ŁZS skuteczne są również kremy zawierające inhibitory kalcyneuryny, takrolimus i pimekrolimus oraz żele, kremy lub szampony przeciwgrzybicze na przemian z innymi lekami.
Jeśli Twój stan nie poprawia się po zastosowaniu innych metod leczenia, w tym leków systemowych. Nie są one jednak pierwszym wyborem do leczenia ze względu na możliwe skutki uboczne i interakcje lekowe.