Ropnie mnogie pach - hidradenitis suppurativa (HS) lub trądzik odwrócony (acne inversa) , to choroba, która  rozpoczyna się po okresie dojrzewania, rozwija zwykle przed 40 rokiem życia i może utrzymywać się przez wiele lat, a z czasem ulega pogorszeniu. 
Kobiety są trzy razy bardziej narażone na rozwój ropni mnogich pach, choć odsetek ten różni się, w zależności od szerokości geograficznej. Schorzenie przebiega w trzech stadiach (klasyfikacja Hurleya). Stadium trzecie (Hurley III), choć dotyczy ok. 5% chorych, charakteryzuje się zmianami zapalnymi, rozsianymi w miejscach typowych (bogatych w gruczoły potowe apokrynowe). Są to liczne ropnie, przetoki, połaczone ze soba podskórnymi kanałami, z tworzeniem charakterystycznych dla tego schorzenia blizn mostkowatych.

Wczesne rozpoznanie ropni mnogich pach jest kluczem do leczenia i uniknięcia powikłań. Niestety choroba jest często rozpoznawana zbyt późno, a na etapie pojawiających się pojedynczych ropni – klasyfikowana błędnie jako np. torbiel (-le), kaszak (-ki), czyrak (czyraki mnogie), a nawet czyrak gromadny (!)
Nie ma dostępnych testów laboratoryjnych, pozwalających zdiagnozować to schorzenie. W przypadku obecności ropy, wykonuje się badania laboratoryjne – posiew, antybiogram i włącza antybiotyki celowane. Kursy antybiotykowe, często wielokrotne i obdłużne – nie leczą jednak schorzenia. Czasem zaleca się retinoidy. Nie należy jednak sądzić, że leki te zapewnią wyleczenie. Stosowane na przygotowane wcześniej obszary, z redukcją stanu zapalnego, przeszczepy skóry zdrowej – są często tylko przysłowiowym „pudrowaniem problemu”, gdyż choroba rozwija się nadal w innych regionach i obszarach skóry.
 
Trądzik odwrócony wciąż jest chorobą późno rozpoznawaną, w przypadku której istnieje dość wąski zakres skutecznych terapii.
Skojarzona terapia lekami i terapia chirurgiczna niekiedy pomaga w opanowaniu choroby i zapobieganiu powikłaniom. Często nie jest jednak wystarczająca. Przewlekły stan zapalny powoduje natomiast poważne konsekwencje zdrowotne, w tym ingeruje w odporność, immunizuje, działa prozakrzepowo.

Znamienną i długotrwałą likwidację stanu zapalnego i poprawę stanu zdrowia zapewniają w ostatnich latach leki biologiczne - inhibitory TNF (czynnik martwicy nowotworu), tj. adalimumab, infliksymab i najnowsze, znajdujące się jeszcze w fazie badań klinicznych, jak np. celowane przeciwko specyficznym interleukinom prozapalnym humanizowane przeciwciała monoklonalne (inhibitory p/IL-17 A i F). Najnowsze leki biologiczne mogą lepiej penetrować do tkanek objętych procesem zapalnym i dłużej utrzymywać tam stężenie terapeutyczne.